Każda aplikacja tworzona jest na podstawie określonych założeń i przy zastosowaniu ustalonych kryteriów. Techniczne aspekty muszą w pewnym zakresie wpływać na końcowy efekt pracy i to co użytkownicy widzą wraz z interface programu. Ważne jest, aby zapoznać się z specyfiką języka danego środowiska (tutaj – nowego Jednolitego Pliku Kontrolnego) i poznać podstawowe nazwy oraz definicje. Tylko w ten sposób podatnik będzie pewny czy pracuje prawidłowo i czy po prostu rozumie polecenia wskazane w elektronicznym formularzu. Jest to o tyle kluczowe, że ewentualne błędy czy nieprawidłowości, mogą grozić konkretnymi negatywnymi konsekwencjami.
B_SPV – oznaczenie dotyczące transferów bonów jednego przeznaczenia, przez podatnika działającego we własnym imieniu (art. 8a ustawy);
Deklaracja – to obszar, w którym znajdą się informacje potrzebne do obliczenia wysokości podatków;
EE – dotyczy opisanych dokładniej w akcie prawnym usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych;
FP – skrót oznaczenia Faktura do Paragonu, która umożliwia wprowadzenie dokumentów, które nie będą zwiększać wartości sprzedaży i podatku należnego za ten okres, w sytuacji, kiedy sprzedaż została zaewidencjonowania odpowiednio przy użyciu kasy rejestrującej oraz prawidłowo ujęta w raportach fiskalnych: dobowym i miesięcznym;
JPK_V7K – Jednolity Plik Kontrolny, dla podatników rozliczających się kwartalnie z podatku od towarów i usług;
JPK_V7M – Jednolity Plik Kontrolny dla podatników rozliczających się miesięcznie z podatku od towarów i usług;
MPP – skrót od Mechanizmu Podzielonej Płatności. Jeżeli transakcja jest objęta obowiązkiem stosowania takiego mechanizmu, do faktury należy zastosować oznaczenie MPP;
MR_T – tym oznaczeniem należy zakwalifikować usługi turystyki opodatkowane na zasadach marży;
MR_UZ – oznaczenie dostawy towarów używanych oraz dzieł sztuki, antyków i przedmiotów kolekcjonerskich, opodatkowywanych zgodnie z zasadami marży;
Naglowek – to miejsce, gdzie wprowadzić należy dane dotyczące okresu, za który przygotowywany jest JPK, celu jego złożenia, organu podatkowego (urzędu skarbowego), do którego został skierowany oraz odpowiedniej daty złożenia pliku;
Podmiot1 – w tym miejscu podatnik będzie mógł uzupełnić swoje dane, czyli dane dotyczące podatnika składającego plik JPK_V7M lub JPK_V7K;
SprzedazCtrl – w tym obszarze podatnik powinien zamieścić dane dotyczące liczby wierszy oraz podatku należnego;
SprzedazWiersz – jest to miejsce na wprowadzenie danych rozliczeniowych do podatku należnego;
SW – dotyczy dostawy ze sprzedaży wysyłkowej, z terytorium określonych krajów;
TP – powiązania pomiędzy nabywcą, a dokonującym dostawy z obowiązkiem oznaczenia;
TT_WNT – to oznaczenie należy stosować w przypadku określonych transakcji dokonanych wewnątrzwspólnotowo (przez drugiego w kolejności podatnika VAT w ramach transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej);
XML – specjalny format, w którym zbudowane jest środowisko pliku JPK_VAT;
ZakupCtrl – to obszar, gdzie znajdzie się informacja o liczbie wierszy oraz podatku naliczonym;
ZakupWiersz – w tym miejscu wprowadza się informacje potrzebne do prawidłowego rozliczenia podatku naliczonego.